Það má kýla fyrst og spyrja svo

Jæja, það er greinilegt með vísan í þennan dóm, að lögreglumenn eigi ekki að vera óeinkennisklæddir. Þegar þeir eru á tali við fólk gæti hópur drukkinna manna misskilið aðgerðir þeirra og ráðist á þá og lúskrað á þeim. Helst ættu lögreglumenn að vera klæddir í neongræna galla með blikkandi ljósum þannig að glæpamenn gætu séð þá í mílufjarlægð og gert viðeigandi ráðstafanir til að hylja glæpi sína áður en gangandi jólatrén næðu til þeirra. Hvaða vitleysa er þetta eiginlega?

Við höfum óeinkennisklædda lögreglu til að koma upp um glæpi sem áberandi og einkennisklæddir lögreglumenn ættu í erfiðleikum með. Það er tilgangur þeirra. Ef ég er fullur og ræðst á mann sem reynist svo vera óeinkennisklæddur lögreglumaður, þá myndi ég auðvitað segja að ég hefði ekki vitað að hann væri lögga. En breytir sú staðreynd því sem ég gerði? NEI. Ef ég ræðst á mann að fyrra bragði, þá á ég að gjalda fyrir það. Sérstaklega ef ég ræðst að ástæðulausu á óeinkennisklæddan lögreglumann. Fram hefur komið að lögreglumennirnir voru að hafa afskipti af einhverju fólki. Þar var víst ein kona sem lá í götunni og kemur ekki fram í dómnum af hverju, en af háttalagi hennar að dæma virðist sem hún hafi verið í annarlegu ástandi. Út stökkur hópur manna úr tveimur bílum, sumir þeirra í áfengisvímu, og þeir ráðast að lögreglumönnunum án þess að spyrja neins. Kýla fyrst, sparka svo og spyrja síðast. Þeir meira að segja vitna um að hafa heyrt kallað "Police", en segjast hafa misskilið það þannig að einhver væri að kalla á lögreglu. Svo ná lögreglumennirnir að draga upp úða og sprauta honum á árásarmennina og þá flýja þeir.

Saga lögreglumannanna er frekar samhljóma um atburðarásina. Þeir voru að tala við fólk og þá kemur að þessi íslenska stelpa, Birna og skiptir sér af því sem þeir eru að gera. Þeir vitna um að hafa sagst vera lögreglumenn við skyldustörf og stuttu síðar kemur maður og ræðst á tvo þeirra með hnefahöggum, án þess að spyrja neins, og svo koma vinir hans og taka þátt í átökunum með honum. Þegar lögreglumennirnir hafa loksins náð yfirhöndinni flýja árásarmennirnir af vettvangi.

Ok, ég ræðst á lögreglumann að fyrra bragði og gef honum ekki einu sinni færi á að sína skilríki. Hann kallar "Police" en ég segist hafa misskilið það. Ég slepp við refsingu. Er það réttlátt? Að útlendingar geti fyrrað sig ábyrgð á ofbeldi sínu, með því að segjast ekki hafa skilið hvað var að gerast. Mjög hentugt ekki satt?

Ég hef orðið vitni að átökum sjálfur og gengið í milli, en alltaf geng ég úr skugga um hvað málið snýst, áður en ég skipti mér af. Ég veð ekki bara að einhverjum meintum árásaraðila og kýli hann kaldann af því að ég hélt hann væri að ráðast á einhvern. Það sér hver maður að þessi málsvörn útlendinganna er bara kjaftæði. Utanaðkomandi vitni (semsagt ekki þessi Birna), styðja frásögn lögreglumannanna af því að hinir erlendu menn hefðu ráðist á þá að fyrra bragði. Þeir gáfu lögreglunni lítið svigrúm til að útskýra hvað þeir væru að gera.

Þessi dómur er fáránlegur. Ekki nóg með það að hann dragi úr möguleikum lögreglu á notkun óeinkennisklæddra lögreglumanna, heldur gerir hann ráð fyrir því að líkamsárás geti verið refsilaus ef þú segist hafa haldið að einhver væri að ráðast á annan. Þú mátt berja fólk í klessu ef þér sýnist, bara ef þú heldur því fram fyrir dómi að þú hafir misskilið það sem var í gangi. Þessir útlendingar virðast líka fá ákveðna friðhelgi í þessu máli af því að þeir tala ekki íslensku og hafi því átt erfiðara með að skilja hvað var í gangi. Einhvernveginn efast ég líka um að niðurstaða dómsins hefði verið sú sama ef Íslendingar hefðu ráðist á lögreglumennina.

Kurr í lögreglumönnum

Athugasemdir

[Sig (IP-tala skráð) 13.3.2008 kl. 10:14]

Lestu dóminn.

Samkvæmt honum leikur verulegur vafi á því hvort og hvenær lögreglumenn sýndu skilríki sín. Einn af hornsteinum réttarríkja er að allan vafa skal dæma ákærða í vil. Ég fagna því að dómarar fari eftir því.

[Muddur, 13.3.2008 kl. 10:50]

En hverju skiptir það? Ákærðu réðust á þá að fyrra bragði án þess að ganga úr skugga um fyrst hvort lögreglumennirnir væru að ráðast á konuna. Þú veður ekki bara að einhverjum og lemur hann í klessu af því að þú heldur að hann hafi gert eitthvað. Þú getur lamið einhvern refsilaust í sjálfsvörn eða til að koma í veg fyrir að hann beiti þriðja aðila alvarlegu ofbeldi, en þú getur ekki byggt kröfu þína á refsileysi fyrir að hafa haldið eitthvað. Það er tekið fram í dómnum að það leikur enginn vafi á að útlendingarnir hafi veist að lögreglumönnunum, sérstaklega þó einn þeirra. Vafinn snýst um það hvort lögreglumennirnir hafi sýnt skilríki á réttum tíma. Um það atriði er eiginlega bara orð gegn orði, þ.e.a.s. orð lögreglumannanna gegn orðum hinna ákærðu og auðvitað segja hinir ákærðu að löggan hafi ekki sýnt skilríkin. Ákærðir menn neita nánast alltaf sök. Hvorum trúir maður frekar, reyndum lögreglumönnum eða drukknum hópi ofbeldismanna?

[Sigurður Sigurðarson, 13.3.2008 kl. 16:42]

"Sig" fer um nokkrar bloggsíður og fagnar þessum dómi.  Hann ætti að lesa dóminn betur. Fram kemur í dóminum að lögreglumennirnir hafi verið með merki um hálsin og tækjabelti. Einnig að þeir hafi strax gert grein fyrir sér þegar á þá var ráðist og þeir fengu ráðrúm til að bregðast við.  Hvað þarf til að menn eins og Sig telji að hægt sé að sakfella menn...myndbandsupptöku í HD og viðtal við geranda eftir atburðinn?  Styður Sig það að hægt sé að ráðast á hvern sem er ef geranda þykir einhver "ógnun" í fari þolanda gagnavart þriðja aðila?  Hvar enda þessi ósköp?  Anarkismi er það fyrsta sem mér dettur í hug.

Er svo ekki komin tími til að taka harðar á ljúgvitni.  Maður sem neitar sök en er fundin sekur ætti að fá þyngri dóm fyrir vikið! Vitni sem staðið er að bera ljúgvitni á að fá dóm.  Meðan ekkert er tekið á ósannsögli fyrir dómi ber engin virðingu fyrir dómstólum..því ætti þeim ekki að vera sama?