Hugarheimur Muddsins

Það er athyglisvert hvernig FME og Seðlabankinn taka á þessu máli. Fjármálafyrirtækin gerðu samninga við grandlaust fólk sem höfðu að bera afar skuggalegt ákvæði sem svo er dæmt ólöglegt. Hámenntaðir lögspekingar hafa á það bent að dómurinn taki ekki til annarra ákvæða samningsins en ákvæðis um gengistryggingu, þannig að samkvæmt 36 gr. samningalaga nr. 7/1937, ætti samningurinn að gilda að því undanskildu að þessu titekna ákvæði væri vikið til hliðar.

Það liggur fyrir að menn vissu það strax að bannað væri með lögum að verðtryggja lán með þessum hætti, og því hafa fjármálafyrirtækin byggt upp lánasafn sem er að stórum hluta ólögmætt og því ekki raunveruleg eign. Samt sem áður hafa þessi lán verið bókfærð sem eignir þessarra fjármálafyrirtækja og fall krónunnar hefur aukið það eignasafn, og þar með fegrað eiginfjárstöðu fjármálafyrirtækjanna. Ekki nóg með að eignastaða fjármálafyrirtækjanna hafi verið ranglega metin, heldur hafa þessi fyrirtæki einnig fengið gífurlegan hagnað útúr því að innheimta þessa ólögmætu gengistryggingu. Nú er svo komið að þesssi loftbóla er að springa framan í fjármálafyrirtækin, og þá stekkur FME og Seðlabankinn allt í einu upp á afturlappirnar og ákveður að bjarga fjármálafyrirtækjunum með því að tryggja þeim "löglegan" hagnað aftur í tímann í staðinn fyrir þann ólöglega hagnað sem nú mun hverfa.

Samkvæmt lögum er ekki hægt að breyta samningi einhliða án samþykkis beggja samningsaðila, sér í lagi ef það er sterkari samningsaðilinn sem ætlar að breyta samningnum í óþökk þess veikari. Þannig að það er fáránlegt að ætlast til þess að fólk sætti sig við það að borga einhverja 14% meðalvexti aftur í tímann eða sæta verðtryggingu á meðan þetta fólk hefur fullkomlega löglegan samning upp á óverðtryggða og lága vexti.

	Vextir á myntkörfu gætu nær þrefaldast
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Er ég svona vitlaus að skilja þetta ekki, eða er þetta bara enn eitt innantóma vel-hljómandi hugtakið sem stjórnmálamenn hafa tamið sér að nota, líkt og "skjaldborg um heimilin" eða "allt upp á borðið"?

Hvar og hvernig er þessari "kynjuðu" fjárlagagerð ætlað að koma fram? Í samgöngumálum kannski? Bæði konur og karlar hafa jafnan rétt til að keyra um á vegunum, sigla á skipum og fljúga um í flugvélum, þannig að ég sé ekkert sem þarf að breyta þar. En í menntamálum? Bæði konur og karlar, stúlkur og drengir hafa jafnan rétt til náms á hvaða skólastigi sem er þannig að ég sé ekkert sem þarf að breyta þar. En í heilbrigðismálum? Bæði konur og karlar hafa jafnt aðgengi að heilbrigðiskerfinu, fá sömu þjónustu þannig að ég sé ekkert sem þarf að breyta þar. Það sama gildir um öll önnur svið sem ríkisvaldinu er ætlað að ná til, við höfum öll sama lagalega réttinn og sama aðgengið að þjónustu hvort sem við erum konur eða karlar. Það eina sem mér dettur því í hug að þessi kynjaða fjárlagagerð eigi að tryggja er launa- og starfsjafnrétti.

Nú þegar eru í gangi lög sem eiga að tryggja það að aðilum af ólíku kyni sé ekki mismunað við starfsveitingar, þ.e.a.s. meginreglan er sú að hæfasti einstaklingurinn skuli fá starfið, en séu tveir umsækjendur jafn hæfir, þá skuli sá sem er af því kyni sem er í minnihluta á vinnustaðnum fá starfið. Þetta gæti ekki verið jafnara. Eins ná allir kjarasamningar yfir bæði kyn og því tryggt að aðilar fá sömu grunnlaun hvort sem þeir eru með typpi eða píku. Flestar ríkisstofnanir ef ekki allar, greiða laun eftir því í hvaða launaþrep viðkomandi starfsmaður fellur í kjarasamningi, miðað við menntun og reynslu. Þessu er vissulega öðruvísi farið á almennum markaði þar sem fyrirtæki keppa um hæfasta fólkið með því að bjóða þeim hærri laun og betri kjör en kjarasamningar bjóða uppá. Slíkt kerfi getur vissulega gert upp á milli fólks, því fólk fær hærri laun eftir því sem það sækist meira eftir þeim. Þegar fyrirtæki er að taka á móti umsækjendum eru þeir oft spurðir að því hvaða laun þeir vilji fá. Reynslan hefur sýnt að karlar eiga það til að verðleggja sig hærra en konur og því fá þeir oftar hærri laun fyrir sambærilega vinnu. Konur sætta sig einfaldlega við lægri laun almennt séð og þar tel ég að vandinn liggi. Þessu þarf að breyta. Einnig getur spilað inní að karlar eru í mörgum tilfellum áræðnari við að sækjast eftir ábyrgðarstörfum, líkt og stjórnarsetu, en konur. Launamisrétti verður ekki lagað með endalausum boðum og bönnum, heldur þarf hugarfarsbreytingu til. Slík hugarfarsbreyting getur náðst í gegnum uppeldi barna og menntakerfið. Þetta tekur allt saman tíma, það eru jú ekki meira en 50 ár síðan það þótti sjálfsagt af karlkyns starfsmönnum að káfa á kvenkyns samstarfsmönnum eða undirmönnum. Við þurfum bara að halda áfram á þeirri braut sem við erum á og árangurinn mun skila sér von bráðar. Við eigum ekki að detta í einhvern fasistahugsunarhátt með að setja endalaust ný lög á borð við þau sem voru sett um daginn, um stjórnarsetu í fyrirtækjum, en samkvæmt þeim er kynferði fólks orðið mikilvægara en hæfni þegar fólk er valið í stjórnir fyrirtækja. Sem sagt, það er mikilvægara að stjórnarmaður sé ekki með typpi, en að hann sé hæfastur. Og þessi kynjaða fjárlagagerð, hvað í andskotanum á hún að tryggja?

Er það bara ég eða er femínisminn óðum farinn að snúast i þá átt að sannfæra umheiminn um að karlmenn séu í raun annars flokks fólk, ekkert nema karlrembusvín, nauðgarar og ofbeldismenn? Kannski er ég bara eitt af þessum heimsku karlrembusvínum fyrir að hugsa svona, og því væri mér það sönn ánægja að einhver háæruverðug kona eða rétthugsandi karl útskýri þetta betur fyrir mínum heimska karlmannshaus.

	Spurt um kynjaða fjárlagagerð
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Mér er spurn, hvernig fara átti að því að endurreisa fjármálakerfið hér með því að hafa regluverkið um ríkisábyrgðina jafn opið og fullt óvissu eins og stefnt var að með þessum breytingalögum sem forsetinn synjaði. Samkvæmt lögunum um ríkisábyrgð, nr. 96/2009, sem samþykkt voru í haust, átti að vera þak á greiðslutíma, og eins átti möguleikinn á málshöfðun að vera opinn, en með þessu frumvarpi Breta og Hollendinga átti að taka það út og gera samninginn mun erfiðari að standa við fyrir okkur.

Og nú eru Bretar og Hollendingar æfir og ætla sér að nota ESB til að kúga okkur af því að við ætlum ekki að standa við okkar skuldbindingar? Eins og ég nefndi í fyrri pistli mínum er þetta bölvaður lygaáróður, því við erum þegar búin að gefa það út að við ætlum að standa við okkar skuldbindingar, samkvæmt áðurnefndum lögum. Hins vegar viljum við fá að gera það á okkar forsendum, og án þess að það stefni efnahagslegu sjálfstæði Íslands í hættu. Það er sjónarmið sem Bretar og Hollendingar virðast ekki skilja. Ekki heldur ríkisstjórnin.

	Endurreisnaráætlun í uppnám
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það er athyglisvert hversu ótrúlega fljótir menn eru til að hneykslast þegar einhversstaðar á vesturlöndum er verið að gera eitthvað á hlut múslima. Ráðamenn hér og þar keppast við að vera á undan hverjum öðrum til að fordæma og ausa út úr sér fögrum ræðum um fordómalaus útópíusamfélög og virðingu fyrir trúartilfinningum fólks. Þessir sömu ráðamenn tala ekkert um það að múslimar sjálfir eru með fórdómafyllra fólki sem fyrirfinnst og hvarvetna í löndum múslima er verið að ofsækja fólk sem er annarrar trúar með morðum, nauðgunum og hverskyns óþverraskap.

Málið með Íslam, er að Íslam er ekki bara trúarbrögð heldur alræðishyggja. Íslam gengur hreinlega út á það að innlima alla inn í Íslam, þ.e. að allir verði hluti af úmmunni eða samfélagi múslima. Þannig eru þeir sem aðhyllast Íslam fyrst og fremst múslimar á undan öllu öðru, þ.e.a.s. múslimi í Bretlandi er ekki Breti heldur múslimi. Allah er ofar öllu öðru. Ofar stjórnarskrá og landslögum, dómstólum, stjórnvöldum eða mannréttindum. Á meðan krossferðir kristinna manna eru löngu liðnar, þá er íslamsvæðing heimsins í fullum gangi. Það er bara misjafnt hversu alvarlega múslimar taka Íslam. Íslamsvæðingin er knúin áfram af svokölluðum íslamistum, sem eru harðlínu-múslimar, og hófsamari múslimar, sem ekki eru alræðissinnaðir, verða stöðugt fyrir meiri þrýstingi frá íslamistum um að taka upp þeirra stefnu. Ólíkt kristnum krossförum á miðöldum, þá notast íslamistar ekki við sverð heldur orð, og þeirra sterkasta vopn er pólitísk réttsýni vesturlanda. Eins og bersýnilega sást í múhameðsteikningamálinu, þá sýndi Evrópa ótrúlega eftirgjöf í þessu máli með því að fordæma tjáningarfrelsi manna, og láta óáreitta andfélagslega hegðun sinna eigin íslömsku þegna, sem brenndu þjóðfána landanna, frömdu skemmdarverk, beittu fólk ofbeldi og hrópuðu viðurstyggilegar hótanir og svívirðingar gagnvart stjórnvöldum og öðrum þjóðfélagsþegnum. Meira að segja sætti forsætisráðherra Danmerkur harðri gagnrýni ýmissa Evrópskra pólitíkusa fyrir að neita að biðjast afsökunar, fyrir hönd frjálst rekins fjölmiðils! Á meðan kristið fólk og gyðingar eru grýttir og brenndir lifandi og konum og börnum nauðgað fyrir trú sína í múslimaríkjum, þá eiga vesturlönd að skammast sín fyrir einhverjar skopmyndir sem birtust í lítið útbreiddu blaði í Danmörku! Á þennan fáránleika voru ótrúlega margir tilbúnir að fallast.

Eins og ég nefndi áðan þá eru til hófsamir múslimar sem ekki vilja þesssa alræðishyggju, heldur vilja fá að aðlagast sínum samfélögum eins og aðrir þegnar. Ég hugsa að meirihluti múslima séu hófsamir, en íslamistum fer stöðugt fjölgandi og þeir eru afar hávær og áhrifaríkur hópur, sem virðist höfða mikið til fólks sem ekki er að finna sig í lífinu, en mikill fjöldi annarrar eða þriðju kynslóðar múslimskra innflytjenda í Evrópu virðist eiga erfitt með að fóta sig í sínu umhverfi og finnst það ekki falla inn í samfélagið. Ástæðan fyrir brautargengi íslamisma á vesturlöndum getur verið sú að íslamismi boðar strangar reglur og skýr markmið sem getur veitt þessu fólki einhverskonar öryggistilfinningu og sterkari sjálfsmynd. Til dæmis hafa ýmsar skoðanakannanir meðal ungra múslima á vesturlöndum sýnt fram á að þeir eru mun móttækilegri fyrir sharía lögum heldur en eldri kynslóðir múslima. Líkt og gíslar undir áhrifum Stokkhólms-heilkennisins, geta bornir og barnfæddir Bretar eða Hollendingar því framkvæmt hluti sem engum hefði dottið í hug að þeir ættu til, á borð við hryðjuverk, því máttur íslamista til að heilaþvo fólk er svo geigvænlega sterkur. Þennan máttuga heilaþvott nýta íslamistar sér til að fjölga röddunum á vesturlöndum sem krefjast stöðugt meiri "umburðarlyndis" gagnvart múslimum, eins og að fá að byggja fleiri moskur, fá sérstaka íslamska frídaga og fleiri einkarekna íslamska skóla. Þá verða kröfurnar stöðugt frekari, eins og að múslimastúlkur fái að sleppa við íþróttaiðkun í skólum, að svínakjöt verði tekið af matseðli almenningsskóla, og stúlkur og konur fái að bera slæður og jafnvel búrkur í skólum eða starfi. Jafnvel hafa íslamistar á Bretlandi óskað eftir að fá að stofna sína eigin dómstóla, með eigin refsilögum, sem starfa muni við hlið þeirra bresku.

Stjórnvöld á Vesturlöndum eru með hausinn í sandinum líkt og strúturinn, því íslamisma vex ásmegin á meðan stöðugt er verið að gefa eftir þeirra kröfum í nafni trúfrelsis. Menn þurfa að taka hausinn upp úr sandinum, líkt og Svisslendingar virðast vera að reyna að gera, og horfast í augu við sannleikann. Íslam er ekki trúarbrögð heldur alræðishyggja og þeim múslimum sem aðhyllast alræðishyggjuna fjölgar ört, og það getur enginn sagt mér að íslamistar muni hætta útrás sinni meðan hún gengur svona vel. Líkt og í leikritinu Brennuvargarnir (sem einmitt er verið að sýna um þessar mundir), þá stöðvar það ekki íslamistana í fyrirætlunum sínum að sýna þeim góðvild og rétta þeim eldspýtur, því þá endum við uppi heimilislaus.

Það er enginn að tala um að við eigum að ofsækja múslima, heldur einfaldlega að sjá til þess að þeim verði ekki gert hærra undir höfði en nokkrum öðrum þjóðfélagshópum og allir tilburðir þeirra til innleiðingar sinnar alræðishyggju verði stöðvaðir strax í fæðingu. Ef það þýðir að við þurfum að segja nei við moskubyggingum þeirra, þá verður svo að vera. Ég sé ekki að það skaði þetta fólk verulega að það geti stundað sínar bænir heima hjá sér, eða í öllum þessum samkomuhúsum sem hægt er að fá að leigja hjá hinum og þessum aðilum. Ef múslimar vilja Sharía lög og alræðishyggju, þá er þeim frjálst að flytja til Íran eða Saudi Arabíu, við viljum ekki svoleiðis vitleysu og miðaldahugsunarhátt hér.

	Svisslendingar sæta harðri gagnrýni
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt